Jan Sochoń, Bezcielesny sens. Szkice z filozofii kultury, Lublin 2021
Opis:
Teksty zawarte w książce odsłaniają tajemnice twórczego życia osobowego człowieka, przemierzającego filozofię, teologię, literaturę, sztukę i religię. Autor w tej książce chce nas przekonać, że – jak to ujął M. A. Krąpiec – nie może być kultury prawdziwie ludzkiej bez religii, jak nie można nasycić swego rozumu tym światem, a swego chcenia ziemskimi dobrami. Skoro człowiek nie może sam usensowić swego istnienia i umocnić się w swym bytowaniu, to potrzebuje Boga, a kultura, będąc kolebką ludzkiej egzystencji, nie może obyć się bez religii – będącej jedyną sensowną reakcją na stwierdzenie swej niewystarczalności. W sensie ostatecznym religia, transcendując trzy wymiary kultury, zdaje się wskazywać na potencjalność już nie tylko naturalną, ale potencjalność ostateczną, tzw. potentia oboedientialis (możność uległości).
O autorze:
Profesor, kierownik katedry Filozofii Kultury i Religii w Instytucie Filozofii UKSW. Ukończył w 1977 filologię polską na filii Uniwersytetu Warszawskiego w Białymstoku (obecnie Uniwersytet w Białymstoku). W latach 70. XX w. związany był z białostocką Grupą Literacką ZNP „Bakałarz”, a także ruchem literackim „Nowa Prywatność”. W 1979 rozpoczął studia teologiczne w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Warszawie, które ukończył w 1984. W tym samym roku otrzymał święcenia kapłańskie. Jednocześnie w latach 1981-1985 studiował filozofię na Papieskim Wydziale Teologicznym w Warszawie. W 1986 rozpoczął studia doktoranckie na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, gdzie obronił doktorat w 1991, zaś w 1999 uzyskał habilitację na Uniwersytecie Kardynała Wyszyńskiego, gdzie następnie został wykładowcą. W latach 2000-2004 współpracował z redakcją katolicką Telewizji Polskiej. W 2005 uzyskał tytuł naukowy profesora.
Jest członkiem Warszawskiego Towarzystwa Teologicznego, Polskiego Towarzystwa Tomasza z Akwinu, Polskiego Towarzystwa Filozoficznego, Towarzystwa Naukowego KUL, Polskiego PEN Clubu. Otrzymał nagrody: Feniks (2003) oraz Ogólnopolską Nagrodę Literacką im. Franciszka Karpińskiego (2004). Za tom wierszy Intencje codzienne nominowany do Nagrody Literackiej Nike 2010[1].
Debiutował w 1974 wierszami opublikowanymi w czasopiśmie „Poglądy”. Współpracował m.in. z pismami: „Przegląd Katolicki”, „Powściągliwość i Praca”, „Nowe Książki”, „Zeszyty Literackie”, „Więź”, „Topos”. Prace z zakresu filozofii chrześcijańskiej, a także przekłady z francuskiego i łaciny publikował w czasopismach teologicznych. Był także redaktorem kilkunastu książek.
